چارچوب مدیریت ریسک (RMF)

مشارکت کنندگان Investopedia از طیف وسیعی از پیشینه ها آمده اند و بیش از 20+ سال هزاران نویسنده و ویراستار خبره وجود داشته اند که مشارکت داشته اند.

رایان آیچلر دارای مدرک B. S. B. A با تمرکز در امور مالی از دانشگاه بوستون است. او موقعیت هایی را در اختیار داشته و تجربه عمیقی با حسابرسی هزینه ، امور مالی شخصی ، املاک و مستغلات و همچنین بررسی و ویرایش واقعیت دارد.

چارچوب مدیریت ریسک (RMF) چیست؟

همه شرکت ها با ریسک روبرو هستند. بدون خطر ، پاداش کمتر است. نکته مهم این است که ریسک بیش از حد می تواند منجر به عدم موفقیت در تجارت شود. مدیریت ریسک اجازه می دهد تا تعادل بین خطرات و کاهش آنها ایجاد شود.

مدیریت ریسک مؤثر می تواند به هر سازمان ارزش افزوده کند. به ویژه ، شرکت هایی که در صنعت سرمایه گذاری فعالیت می کنند ، به عنوان پایه ای که به آنها امکان مقاومت در برابر تصادفات بازار را می دهد ، به مدیریت ریسک متکی هستند.

یک چارچوب مؤثر در مدیریت ریسک به دنبال محافظت از پایگاه سرمایه و درآمد یک سازمان بدون مانع رشد است. علاوه بر این ، سرمایه گذاران مایل به سرمایه گذاری در شرکت هایی با شیوه های خوب مدیریت ریسک هستند. این امر به طور کلی منجر به کاهش هزینه های وام ، دسترسی آسان تر به سرمایه برای شرکت و بهبود عملکرد بلند مدت می شود.

غذای اصلی

• ریسک یک واقعیت برای صاحبان مشاغل و مدیران صرف نظر از بخش صنعت یا اندازه شرکت است.
• شرکت های خوب اداره یک چارچوب جامع مدیریت ریسک برای شناسایی خطرات موجود و بالقوه و ارزیابی نحوه برخورد با آنها در صورت بروز آنها خواهند بود.
• شناسایی ریسک ، اندازه گیری ، کاهش ، گزارش و نظارت و مدیریت شش قطعه اصلی یک چارچوب مؤثر است.

درک چارچوب مدیریت ریسک (RMF)

مدیریت ریسک مؤثر نقش مهمی در پیگیری هر شرکت از ثبات مالی و عملکرد برتر دارد. اتخاذ یک چارچوب مدیریت ریسک که بهترین شیوه ها را در فرهنگ ریسک شرکت قرار می دهد می تواند سنگ بنای آینده مالی یک سازمان باشد.

5 مؤلفه RMF

حداقل پنج مؤلفه مهم وجود دارد که هنگام ایجاد یک چارچوب مدیریت ریسک باید در نظر گرفته شود. آنها شامل شناسایی ریسک هستند. اندازه گیری و ارزیابی خطر ؛کاهش خطر؛گزارش و نظارت ریسک ؛و حاکمیت خطر.

شناسایی خطر

اولین قدم برای شناسایی خطرات یک شرکت با تعریف جهان ریسک است. جهان ریسک صرفاً لیستی از همه خطرات ممکن است. مثالها شامل ریسک فناوری اطلاعات ، ریسک عملیاتی ، ریسک نظارتی ، ریسک قانونی ، ریسک سیاسی ، ریسک استراتژیک و ریسک اعتباری است.

پس از لیست همه خطرات احتمالی ، شرکت می تواند خطرات موجود در آن را انتخاب کرده و آنها را در خطرات اصلی و غیر هسته ای طبقه بندی کند. خطرات اصلی مواردی است که شرکت برای هدایت عملکرد و رشد بلند مدت باید از آن استفاده کند. خطرات غیر هسته ای اغلب ضروری نیستند و به طور کامل به حداقل می رسند یا از بین می روند.

اندازه گیری خطر

اندازه گیری ریسک اطلاعاتی را در مورد کوانتومی یا قرار گرفتن در معرض خطر خاص یا قرار گرفتن در معرض خطر کل و احتمال ضرر ناشی از آن به دلیل این قرار گرفتن در معرض ارائه می دهد. هنگام اندازه گیری قرار گرفتن در معرض خطر خاص ، مهم است که تأثیر آن خطر را در مشخصات کلی ریسک سازمان در نظر بگیرید.

برخی از خطرات ممکن است مزایای تنوع را فراهم کنند در حالی که برخی دیگر ممکن است نباشند. نکته مهم دیگر توانایی اندازه گیری قرار گرفتن در معرض است. برخی از خطرات ممکن است اندازه گیری آسان تر از سایرین باشد. به عنوان مثال ، ریسک بازار را می توان با استفاده از قیمت های مشاهده شده در بازار اندازه گیری کرد ، اما اندازه گیری ریسک عملیاتی هم یک هنر و هم یک علم در نظر گرفته می شود.

اقدامات خاص ریسک غالباً تأثیر سود و زیان ("P/L") را می دهد که در صورت بروز یک تغییر اندک در آن خطر ، می توان انتظار داشت. آنها همچنین ممکن است اطلاعاتی در مورد چگونگی بی ثبات بودن P/L ارائه دهند. به عنوان مثال ، ریسک سهام سرمایه گذاری سهام می تواند به عنوان تأثیر P/L سهام در نتیجه تغییر 1 واحد در شاخص S& P500 یا به عنوان انحراف استاندارد سهام خاص اندازه گیری شود.

اقدامات ریسک مشترک مشترک شامل ارزش-خطر (VAR) ، درآمد-در معرض خطر (EAR) و سرمایه اقتصادی است. از تکنیک هایی مانند تجزیه و تحلیل سناریو و تست استرس می توان برای تکمیل این اقدامات استفاده کرد.

ISO 31000 مجموعه ای از استانداردهای بین المللی مرتبط با مدیریت و کاهش ریسک است.

کاهش خطر

با طبقه بندی و اندازه گیری خطرات خود ، یک شرکت می تواند تصمیم بگیرد که خطرات لازم برای از بین بردن یا به حداقل رساندن آن و چه تعداد از خطرات اصلی آن برای حفظ چیست. کاهش ریسک از طریق فروش صریح دارایی ها یا بدهی ها ، خرید بیمه ، محافظت از مشتقات یا تنوع قابل دستیابی است.

گزارش و نظارت ریسک

گزارش به طور منظم در مورد اقدامات خطر خاص و کل به منظور اطمینان از اینکه سطح ریسک در سطح بهینه باقی می ماند ، مهم است. موسسات مالی که روزانه تجارت می کنند ، گزارش های روزانه ریسک ارائه می دهند. موسسات دیگر ممکن است نیاز به گزارش های مکرر کمتری داشته باشند. گزارش های ریسک باید به پرسنل ریسک ارسال شود که صلاحیت تنظیم (یا آموزش دیگران را برای تنظیم) در معرض خطر دارند.

حاکمیت خطر

حاکمیت ریسک فرایندی است که تضمین می کند همه کارمندان شرکت وظایف خود را مطابق با چارچوب مدیریت ریسک انجام دهند. حاکمیت ریسک شامل تعریف نقش کلیه کارمندان ، تفکیک وظایف و اختصاص اختیار به افراد ، کمیته ها و هیئت مدیره برای تصویب خطرات اصلی ، محدودیت های خطر ، استثنائات محدودیت ها و گزارش های خطر و همچنین نظارت عمومی است.

چارچوب مدیریت ریسک NIST چیست؟

چارچوب مدیریت ریسک NIST یک راهنمای فدرال برای سازمانها برای ارزیابی و مدیریت خطرات مربوط به رایانه ها و سیستم های اطلاعاتی خود است. این چارچوب توسط انستیتوی ملی علوم و فناوری برای اطمینان از امنیت شبکه های دفاع و اطلاعاتی تأسیس شده است. آژانس های فدرال موظفند چارچوب مدیریت ریسک را رعایت کنند ، اما شرکت های خصوصی و سازمان های دیگر نیز ممکن است از پیروی از دستورالعمل های آن بهره مند شوند.

چارچوب مدیریت ریسک Cobit چیست؟

COBIT یا اهداف کنترل برای اطلاعات و فناوری مرتبط ، چارچوبی برای مدیریت و مدیریت آن است. این توسط انجمن حسابرسی و کنترل سیستم های اطلاعاتی (ISACA) برای تعیین استانداردهای حسابرسی قابل اعتماد به عنوان شبکه های رایانه ای در سیستم های مالی اهمیت بیشتری پیدا کرد.

چارچوب مدیریت ریسک سازمانی COSO چیست؟

چارچوب یکپارچه مدیریت ریسک سازمانی مجموعه ای از اصول راهنما است که توسط کمیته سازمان های حمایت کننده برای کمک به شرکت ها در مدیریت خطرات تجاری خود ایجاد شده است. در ابتدا در سال 2004 منتشر شد ، اگرچه COSO با تکامل شیوه های مدیریت ریسک ، چندین به روزرسانی در این چارچوب صادر کرده است.

خط پایین

مدیریت ریسک بخش اساسی در اداره یک تجارت است. با تغییر چشم انداز بازار ، شرکت ها باید دائماً پروفایل های ریسک خود را ارزیابی و ارزیابی کنند. داشتن یک چارچوب مدیریت ریسک قوی می تواند به سازمانها کمک کند تا تهدیدها و خطرات مختلفی را که ممکن است با آنها روبرو شوند ، شناسایی و آماده کنند.